Eten met Koreanen

Beste allemaal,

Na een verblijf van inmiddels drie weken zal ik in deze update een boekje open doen over de Koreaanse eetgewoonte. Inmiddels heb ik, gebaseerd op de maaltijden in de mensa, een duidelijk patroon ontdekt in de verschillen tussen ontbijt, lunch en avondeten. Die verschillen zijn er namelijk absoluut niet! Koreanen eten bij elke maaltijd als basis rijst en kimchi (witte kool in een zéér pittige saus), of het nou 's morgens vroeg of 's avonds laat is. Ik zal aan de hand van een normale schooldag laten zien hoe mijn eetpatroon er hier uitziet.

Aangezien ik drie keer in de week al om acht uur 's morgens vroeg Koreaanse les heb, gaat de wekker meestal al om half zeven. Douchen, aankleden en in de ochtendkou naar de nabij gelegen Dining Hall. Binnenkomen doe je niet zo maar, eerst wordt door middel van je vingerafdruk (zie foto) gecontroleerd of je wel recht hebt op alle heerlijkheden. In de massale Dining Hall, waar je zonder probleem een kijkje in de keuken kunt nemen, worden twee soorten ontbijt geserveerd, gelukkig maar... De keuze bestaat uit traditioneel Koreaans ontbijt, bestaande uit de hierboven genoemde rijst en kimchi met daarbij zeer pittige vlees en groente sauzen met vaak als klap op de vuurpijl op hetzelfde bord een vissoep met oa veel inktvis, niet bepaald een Westerse combinatie... De andere keus is de Koreaanse interpretatie van een Westers ontbijt, bestaande uit wit smakeloos brood, een gebakken ei (smaakt alsof hij zo van de lopende band is afgerold), voorverpakte cheddar kaas en jam, van boter hebben ze hier nog nooit gehoord. Hierbij eten veel mensen dan nog komkommer, sla en wortel, vaak vergezeld door een vreemde gebonden soep. Ikzelf ontbijt meestal met brood, kaas en jam, soms met een ei, dat is genoeg om het tot lunchtijd uit te houden...

Lunchen gebeurt in een groot foodcourt op de campus. In dit foodcourt bestaat de keuze uit Koreaans, Chinees, Western of Fastfood, ieder met hun eigen balie en keuken. Verder is er nog een goede Coffeeshop waar ze ook uitstekende fruit shakes serveren. Ook hier is het eten een massale gebeurtenis en het is dan ook een gekrioel van jewelste. Met je dienblad in de hand een plaatsje bemachtigen is vaak onmogelijk. Het is dan ook niet ongebruikelijk om op het moment dat iemand van zijn stoel opstaat, meteen je tas er op te flikkeren en je domein onmiddellijk af te bakenen, tenminste dat doen veel Koreanen...

Gedurende de lunch bestaat er dus wel de mogelijkheid om te varieren. Koreaans is nog steeds hetzelfde als in de Dining Hall en ook Chinees is vaak gebaseerd op rijst of noedels maar dan meestal niet zo pittig. In de Western sectie kun je pizza, spaghetti of de Koreaanse interpretatie van een schnitzel nuttigen. Bij de haast uitgestorven Fastfood sectie serveren ze natuurlijk hamburgers, friet en kipnuggets. Grappig in het foodcourt is dat de meeste Koreanen bij de Western balie in de rij staan, heeft misschien wel iets met status te maken.

's Avonds wordt er op doordeweekse dagen weer een typische Koreaanse maaltijd in de Dining Hall genuttigd. Wederom rijst, kimchi, een klein beetje pittig vlees en vaak vissoep. Frappant is het feit dat Koreanen absoluut geen moeite hebben om eindeloos in de rij te staan. Sterker nog, als Koreanen een rij zien, gaan ze er vaak automatisch instaan, vaak niet eens wetende waar de rij voor is... Zoals ook op de foto's te zien is kan iedereen zelf zijn eten opscheppen op RVS dienbladen met daarin de nodige ruimtes voor het eten. Er wordt dus geen gebruik gemaakt van borden! Om het eten naar binnen te werken wordt er gebruik gemaakt van RVS eetstokjes en een lepel voor de soep. Bij het eten kun je water pakken, in een RVS beker, uit de daarvoor bestemde RVS waterzuiveringsmachine. Als je klaar bent met eten kun je eventuele restanten weggooien in supersized vergieten en plaats je je dienblad op de RVS lopende band, zo de RVS afwasmachine in.

In het weekend eten we regelmatig met de groep exchange studenten buiten de campus, vaak vergezeld door een aatal Koreaanse roommates. Typisch aziatisch is het eten aan lage tafels waar door het personeel het eten voor je neus bereid wordt, niet altijd even comfortabel maar wel stukken lekkerder dan op de campus! Zoals ook op de foto's te zien is, is de tafel helemaal volgezet met bakjes en schaaltjes, iets wat na de maaltijd meer lijkt op een slagveld. Op de bakplaat worden dikke plakken spek, hete kip, knoflook, ui, rijstcake en aardappel bereid. Waarschijnlijk zijn aardappels hier schaars omdat je er altijd maar erg weinig van krijgt.

Bij de maaltijd wordt vaak als drank typische Koreaanse drank, soju, genuttigd. Dit is een drankje met een alcoholpercentage van 20 % en wordt in kleine glaasjes gedronken. Soju smaakt een beetje naar schoonmaakmiddel, gelukkig bestaan er ook varianten met limoen. Dit alles wordt afgewisseld met grote pitchers Koreaans bier, iets waar de meeste Koreanen toch minder goed tegen kunnen. Het is voor Koreanen sowieso ongebruikelijk om alleen iets te drinken, zonder er iets bij te eten. Alleen drinken wordt als ongezond beschouwd en daarom komen er in elke bar of restaurant standaard, popcorn, zoutjes en nootjes op tafel. Ook een glas water voor iedereen is niet ongebruikelijk.

Een ander opmerkelijk feit is het beleid van de regering omtrent zout eten. Zout eten wordt in reclamespotjes ten zeerste afgeraden omdat het slecht zou zijn voor de gezondheid. En dat in een land waar bijna de helft van de inwoners voor zijn 50e met maag of darmkanker geconfronteerd wordt, dit dankzij de vele pittige gerechten uit de Koreaanse keuken...

Eigenlijk zou ik ook nog wat vertellen over het schoolse onderwijssysteem, dat zal alleen moeten wachten tot een volgende keer. Op de foto's kunnen jullie ook nog wat indrukken krijgen van Busan, de tweede stad van Zuid-Korea waar ik afgelopen weekend was. Het doet veel denken aan San Francisco en heeft ook meer westerse invloeden dan bijvoorbeeld Daegu. Volgend weekend staat er een fieldtrip van de universiteit op het programma naar oa de fabrieken van Hyundai en een eeuwenoude Koreaanse stad: Gyeongju, daarover dus de volgende keer meer...